Што е полирање?
Во механичкиот дизајн, полирањето е вообичаен процес на обработка на делови. Тоа е процес на завршување на претходните третмани како што се сечење или брусење за да се обезбеди мазна површина. Може да се подобри точноста на геометријата, како што се текстурата на површината (рапавост на површината), димензионалната точност, рамноста и заобленоста.
Едниот е „метод на фиксна абразивна обработка“ со фиксирање на тврдо и фино тркало за брусење на металот, а другиот е „метод на слободна абразивна обработка“ во кој абразивните зрна се мешаат со течност.
Фиксните процеси на брусење користат абразивни зрна кои се залепени за металот за да ги полираат испакнатините на површината на компонентата. Постојат методи на обработка како што се брусење и супер-финиширање, кои се карактеризираат со тоа што времето на полирање е пократко од методот на обработка со слободно брусење.
Кај методот на обработка со слободен абразивен материјал, абразивните зрна се мешаат со течност и се користат за брусење и полирање. Површината се струга со држење на делот од горе и долу и тркалање на кашеста маса (течност што содржи абразивни зрна) врз површината. Постојат методи на обработка како што се брусење и полирање, а нејзината завршна обработка на површината е подобра од онаа кај методите на обработка со фиксен абразивен материјал.
● Усовршување
● Електрополирање
● Супер завршна обработка
● Мелење
● Течно полирање
● Вибрационо полирање
На ист начин, постои ултразвучно полирање, чиј принцип е сличен на оној на тапанското полирање. Обработливото парче се става во абразивната суспензија и се поставува заедно во ултразвучното поле, а абразивот се меле и полира на површината на работното парче со помош на ултразвучни осцилации. Ултразвучната сила на обработка е мала и нема да предизвика деформација на работното парче. Покрај тоа, може да се комбинира и со хемиски методи.
