پولیش کردن چیست؟
در طراحی مکانیکی، پرداختکاری یک فرآیند رایج برای عملیات قطعهسازی است. این فرآیند شامل تکمیل پیشعملیاتهایی مانند برش یا سنگزنی برای ایجاد سطحی صاف است. دقت هندسه مانند بافت سطح (زبری سطح)، دقت ابعادی، صافی و گردی میتواند بهبود یابد.
یکی «روش پردازش سایشی ثابت» با ثابت کردن یک چرخ سنگزنی سخت و ریز به فلز است و دیگری «روش پردازش سایشی آزاد» که در آن دانههای ساینده با یک مایع مخلوط میشوند.
فرآیندهای سنگزنی ثابت از دانههای سایندهای که به فلز متصل شدهاند برای صیقل دادن برآمدگیهای روی سطح قطعه استفاده میکنند. روشهای فرآوری مانند هونینگ و سوپرفینیشینگ وجود دارد که مشخصه آنها کوتاهتر بودن زمان صیقل دادن نسبت به روش فرآوری سنگزنی آزاد است.
در روش ماشینکاری بدون سایش، دانههای ساینده با یک مایع مخلوط شده و برای سنگزنی و صیقلکاری استفاده میشوند. سطح با نگه داشتن قطعه از بالا و پایین و غلتاندن دوغاب (مایعی حاوی دانههای ساینده) روی سطح، تراشیده میشود. روشهای پردازشی مانند سنگزنی و صیقلکاری وجود دارد و سطح نهایی آن بهتر از روشهای پردازش سایشی ثابت است.
● هونینگ
● الکتروپولیش
● پرداخت فوقالعاده
● سنگ زنی
● پولیش مایع
● پولیش ارتعاشی
به همین ترتیب، پرداخت اولتراسونیک وجود دارد که اصل آن شبیه به پرداخت درام است. قطعه کار در سوسپانسیون ساینده قرار داده میشود و در میدان اولتراسونیک کنار هم قرار میگیرد و ساینده با استفاده از نوسان اولتراسونیک روی سطح قطعه کار ساییده و صیقل داده میشود. نیروی پردازش اولتراسونیک کوچک است و باعث تغییر شکل قطعه کار نمیشود. علاوه بر این، میتوان آن را با روشهای شیمیایی نیز ترکیب کرد.